Çocuklarımı nasıl yetiştireceğim sorusuna anneanne ve babaanneler “Bizim zamanımızda hiç böyle dertler yoktu “ diyebilir. Haklılar da! 40–50 yıl önce bu tür sorunlar konuşulmazdı. Yalnız arada bir fark var. O da:
“ [dropcap]E[/dropcap]skiden daha fazla iyi vardı”. Eski zamanlarda doğa ve insan ilişkileri çok daha basitti ve çocukların olgunlaşması ile paralel gelişiyordu. Evler büyük, dede, babaanne, kuzenler, amca, hala, teyzeler, dayılar, kardeşler ve anne-baba birlikteydi. Kuzenler, kardeşler beraber büyüyordu. Evde sürekli çocuklarla ilgilenen birileri vardı. Bahçeli evlerde oturup, gün boyu sokakta, tarlada oyun oynanırdı. Çiftlikte yaşanıyorsa bir sürü hayvanı gözlemleyebilirdi. Büyümelerini, doğurmalarını hatta ölümlerini izleyebilirdi.
Teknoloji ve sanayileşme geliştikçe apartman dairelerine sıkışmaya başladık. Arkadaş sadece yuvada ya da okulda birkaç saat ile sınırlı oldu. Günümüzün çocukları eskideki gibi samimi arkadaşlıkların azalmasından yakınmaya başladılar.
Eskiden çocuklar sadece ev ve mahalle sıkıntıları ile tanışmışken küreselleşme ile tüm dünya sorunları evin içine giriverdi. Kötülükler her zaman vardı ve var olmaya da devam edecek ama bu saldırılar televizyonda haberlerle oturma odamızda karşımıza çıkmaya başladı. Savaşları hepimiz sinema filmi gibi çok uzak-fazla yakın izlemeye başladık. Sanki bir şeyler adım adım karışmaya, birbirinin içine girmeye başladı.
Çocuklar zihinlerinde, kendi iç dünyalarında neyin kurgu, neyin gerçek olduğunu kavramakta zorlanırlar. Evrendeki kötülüklerle erkenden başlayan bu temasa karşı çocukları, yanlarında durarak ve tanık oldukları şeyleri basit cümlelerle onlara anlatmaya çalışarak korumalıyız.
Yazı: Uzm. Dr. Nurdan Keskin
Uzm. Dr. Nurdan Keskin
Adres: Molla Gürani Mahallesi, Oğuzhan Cad. Çınar Apt. No:14 D:3, 34093 Fatih/İstanbul
Telefon: (0212) 534 04 05
